|
نگاهي اجمالي به ردپاي فراماسونري در هنر
مترجم: محبوبه غريبي
در ابعاد مختلف هنر مي توان ردپاي فراماسونري را مشاهده كرد. فراماسونرها از طريق اعطاي بورسيه هاي تحصيلي و كمك هاي مختلف به حمايت از هنرمندان پرداخته اند و بسياري از لژهاي فراماسونري آثار هنري زيبايي را خلق يا هزينه توليد آنها را پرداخت كرده اند. به علاوه بسياري از نويسندگان، هنرمندان و معماران خود فراماسون بوده اند و وابستگي آنها به اين جريان بر آثار توليدي آنها تاثيرگذار بوده است. در ادامه به برخي از حوزه هاي هنري مورد علاقه جريان فراماسونري مي پردازيم.
معماري ماسوني
تاريخ دانان مدعي هستند كه معماري ماسوني همه چيز را (از لژها گرفته تا باغها و ساختمان هاي قديمي) تحت تأثير خود قرار داده است. حتي برخي بر اين باورند كه شهر واشنگتن بر مبناي نشانه ها و سمبل هاي فراماسونري ساخته و طراحي شده است. با اين حال، تاريخ دانان و محققان در رابطه با رويكرد معماري ماسوني ديدگاه هاي مختلفي دارند. اكثر اين افراد در اين خصوص توافق نظر دارند كه ويژگي اصلي معماري ماسوني استفاده از نمادها و نشانه هاي خاص از قبيل پرگار و سه شاخه رز به عنوان نماد كامل مي باشد.
شكل گيري معماري ماسوني در ايالات متحده آمريكا به قبل از تأسيس اين كشور برمي گردد. اكثر بنيان گذاران آمريكا خود فراماسونر بوده اند. در نتيجه اجزا و عناصر معماري ماسوني و نمادهاي رازآلود آن بر در و ديوار بسياري از ساختمان هاي تاريخي اين كشور به چشم مي خورد.
موسيقي ماسوني
بسياري از لژها اقدام به توليد اشعار و آهنگ هايي براي سرگرم نمودن اعضا و در عين حال مراسم ويژه از جمله آئين هاي مخفي خود نموده اند. در حقيقت، در طول سال هاي متمادي، لژها اركستر، ارك نواز يا گروه كر مخصوص به خود داشته اند. بسياري از قطعات نواخته شده پيانو يا قطعات اركسترالي كه توسط فراماسونرها و يا به سفارش آنها توليد شده، بدون كلام بوده اند، اما در توليد و ساخت آنها از نمادهاي مختلف فراماسونري بهره گرفته شده است. بسياري از اين قطعات موسيقايي براي استفاده توسط لژها ساخته شده اند؛ گرچه برخي از آنها در اختيار عمومي نيز قرار گرفته اند. برخي لژها حتي گروه هاي اپراي مخصوص به خود داشته اند.
ادبيات ماسوني
فراماسونري به اشكال مختلف، از اشاره مبهم به دايره و پرگار گرفته تا تشريح صريح آئين ها ماسوني، به حوزه ادبيات ورود كرده است. بسياري از نويسندگان مشهور در آثار ادبي خود از دستورات فراماسونري يا مشابه آن استفاده كرده اند. براي مثال، چارلز ديكنز در آثار مختلف خود به طور گسترده به ابعادي از فراماسونري اشاره كرده است. وي در رمان خود با عنوان «Barnaby Rudge» نگاهي دقيق به مراسم انجمن موسوم به «Prentice Knights» داشته است. وي در داستان ديگري با عنوان «شام عمومي» مهماني برگزار شده توسط «مؤسسه خيريه دوستان يتيمان فقير» را به تفصيل شرح مي دهد؛ مؤسسه اي كه متعلق به فراماسونرهاست.
سرآرتور كونان دويل كه به خاطر مجموعه داستان هاي شرلوك هلمز خود معروف شده است، خود يك فراماسونر بود و گاهي در آثار خود اشاراتي را به اين فرقه داشته است. مارك تواين نيز عضو لژ شماره 79 ستاره قطبي در سنت لوئيس ميسوري بود. وي در سال 1861 به رتبه سوم نائل آمد و در سال 1867 پس از اينكه مدتي به علت عدم پرداخت حق عضويت معلق شده بود، مجدداً به عضويت لژ درآمد.
«رمز داوينچي» اثر دن براون كه رماني بسيار پرفروش است، اشارات بسياري به فراماسونرها و انجمن هاي برادري مخفي دارد. كتاب اين گونه القا مي كند كه پدربزرگ نقش اصلي داستان يك فراماسونر ارشد و كليساي راسلين چاپل يك معبد فراماسونري است.
سينماي ماسوني
هاليوود در بسياري از فيلم هاي خود از نمادهاي ماسوني و موضوعات مرتبط با فراماسونري استفاده كرده است. در بسياري از موارد نمادهاي فراماسونري به نمايش يك صحنه بدون توضيحات جانبي محدود مي شود. با اين حال، در برخي فيلم ها، فراماسونري طرح وسيع تري دارد. براي مثال در فيلم «آيا شما فراماسونر هستيد؟» كه در سال 1915 توليد شد، دو فرد غيرفراماسونر مي كوشند تا مردم را در مورد فراماسونر بودن خود قانع كنند. اين فيلم براساس نمايشنامه اي از داي لوگن برودر ساخته شد كه خود نيز نمايشي پرفروش بود. نسخه فيلمي اين نمايشنامه نيز در سال 1934 توليد شد.
در فيلم توليدي به سال 2003 با نام ماهي بزرگ، يكي از شخصيت هاي فيلم كليد شهر را در اختيار گرفته و در زمان ترك شهر از مقابل ديدگان برخي افراد سان مي بيند. اين افراد شامل شش شراينر(1) هستند. در فيلم ديگري كه در سال 1916 توليد شد، بابي بامپز قصد عضويت در يك لژ را مي كند. وي دوست خود را فريب مي دهد و پس از آنكه دوست بابي جان او را نجات مي دهد، هر دو تصميم مي گيرند كه به عضويت لژ درآيند.
هنر ماسوني
بسياري از هنرمندان از نمادهاي ماسوني در آثار خود استفاده كرده و مي كنند. از اين جمله مي توان به برخي آثار ويليام بليك شامل «ايام باستان» و «نيوتون»، اثر لي اسكار لوري با نام «خرد»، آثار آلبرش دورر با نام هاي «ستاره شناس» و «ماليخوليا» و بسياري موارد ديگر اشاره كرد كه در همه آنها پرگار به عنوان نمادي از فراماسونري به چشم مي خورد. علاوه بر نويسندگاني كه گاه در آثار خود به نمادهاي ماسوني اشاره مي كنند، نويسندگاني به چشم مي خورند كه خود فراماسونر هستند. براي مثال، نويسنده روسي، مارك شاگال در سال 1912 به عضويت فرقه فراماسونري درآمد.
حضور فرقه فراماسونري در ادب و هنر به موارد اشاره شده محدود نمي شود. اما مطلب حاضر اشاره اي كوچك به بهره برداري اين فرقه مخوف در حوزه ادب و هنر است.
|
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
